از سخنان امام حسین علیه‌السلام
لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرامِ، وَالْمَشْعَرِ الْحَرامِ، وَالْبَیتِ الْعَتیقِ الَّذى اَحْلَلْتَهُ الْبَرَکةَ، وَجَعَلْتَهُ لِلنَّاسِ اَمْناً،
معبودی جز تو نیست، پروردگار شهر محترم و مشعر الحرام و خانۀ کهن و خانۀ آزادگی (کعبه) که برکت را بدان نازل کردی و آن را برای مردمان خانۀ امنی قرار دادی.
فراز ی از دعای عرفۀ سیدالشهدا علیه‌السلام
وَ قَالَ رَجُلٌ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ یَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ أَنَا مِنْ شِیعَتِکُمْ قَالَ اِتَّقِ اَللَّهَ وَ لاَ تَدَّعِیَنَّ شَیْئاً یَقُولُ اَللَّهُ لَکَ کَذَبْتَ وَ فَجَرْتَ فِی دَعْوَاکَ إِنَّ شِیعَتَنَا مَنْ سَلِمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ کُلِّ غِشٍّ وَ دَغَلٍ وَ لَکِنْ قُلْ أَنَا مِنْ مَوَالِیکُمْ وَ مُحِبِّیکُمْ .
شخصى نزد حسین بن على علیهما‌السلام آمد و گفت: یا ابن رسول اللَّه! من از شیعیان شما هستم. حضرت فرمود: از خداوند بترس و مدّعى مقامى نباش که خداوند تو را تکذیب کند و در ادعایت رسوا گردى؛ شیعیان ما کسانى هستند که دل‌های آن‌ها از هر حیله و فریبی سالم باشد؛ لکن شما بگو من از دوستداران شما مىباشم(نه شیعیان شما).
تنبیه الخواطر و نزهة النواظر (مجموعة ورّام)، جلد۲ ، صفحۀ۱۰۶
کَتَبَ رَجُلٌ إِلَى اَلْحُسَیْنِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ عِظْنِی بِحَرْفَیْنِ فَکَتَبَ إِلَیْهِ مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِیَةِ اَللَّهِ کَانَ أَفْوَتَ لِمَا یَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِیءِ مَا یَحْذَرُ .
مردى به امام حسین ؟س؟ نوشت: مرا با دو حرف اندرز ده. حضرت در پاسخش نوشت:
هرکه کارى را با نافرمانى خدا بخواهد، آنچه امید دارد زودتر از دستش برود و آنچه حذر کند زودتر به سراغش آید.
الکافی، جلد۲، صفحۀ۳۷۳
مَنْ أَحَبَّکَ نَهَاکَ، وَ مَنْ أَبْغَضَکَ أَغْرَاکَ .
هر که تو را دوست داشته باشد(از کار ناپسند)بازت می‌دارد و هر که با تو دشمن باشد فریبت می‌دهد(و تشویقت می‌کند).
نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، جلد۱، صفحۀ۸۸
فَمَنْ تَعَجَّلَ لِأَخِیهِ خَیْراً وَجَدَهُ إِذَا قَدِمَ عَلَیْهِ غَداً، وَ مَنْ أَرَادَ اَللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى بِالصَّنِیعَةِ إِلَى أَخِیهِ کَافَأَهُ بِهَا فِی کُلِّ وَقْتٍ حَاجَةً وَ صَرَفَ عَنْهُ مِنْ بَلاَءِ اَلدُّنْیَا مَا هُوَ أَکْثَرُ مِنْهَا، وَ مَنْ نَفَّسَ کُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اَللَّهُ عَنْهُ کُرَبَ اَلدُّنْیَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ مَنْ أَحْسَنَ أَحْسَنَ اَللَّهُ إِلَیْهِ، وَ اَللّٰهُ یُحِبُّ اَلْمُحْسِنِینَ .
هرکس برای رضای خدا به برادر دینی‌اش خدمت کند، خداوند در هنگام نیازش او را عوض خواهد داد و از گرفتاری‌های دنیا، بیشتر از خدمت وی از او رفع خواهد کرد و هرکس غمی را از دل مؤمنی بزداید، خداوند غصه‌های دنیا و آخرتش را بر طرف می‌کند و هرکه نیکی کند، خداوند به او نیکی می‌کند و خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد.
نزهة الناظر و تنبیه الخاطر ، جلد۱، صفحۀ۸۱