همۀ هستی انسان


اساساً انسان از خودش چیزی ندارد و در این عالم او فقط مالک دعاست. وجود مبارک امام حسین؟ع؟ ناتوان‌ترین مردم را کسی می‌داند که از دعا کردن عاجز باشد و می‌فرماید: 
«أَعْجَزُ النَّاسِ‏ مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعاءِ» 
(بحار الانوار، ج90، ص286)
به همین جهت در روز عرفه گرچه روزه گرفتن مستحب است اما به خاطر اهمیت آن فرموده‌اند که اگر روزه موجب ضعف می‌شود و از دعا کردن بازمی‌دارد دعا خواندن بر روزه تقدم دارد. یکی از زیباترین و شیرین‌ترین دعاها مناجات امام حسین علیه‌السلام در روز عرفه است ... مهم‌ترین نیایشی که جنبه سیاسی، عبادی حج و زیارت را به‌خوبی تبیین می‌کند دعای عرفه عارف معروف در بین اهل معرفت و سیر شاهدان کوی شهود و شهادت، سالار جانبازان میدان نبرد توحید علیه طاغوت، و سرور پاکان و آزادگان در ساحت فضیلت حضرت حسین بن علی علیهماالسلام است. این دعا هم دستور کفرستیزی و راه طاغوت‌زدایی و رسم سلحشوری و سنت سرکوبی جنایتکاران را ارائه می‌کند و ظهور ولایت الهی را نشان می‌دهد و هم تجلی هستی و ذات اقدس خداوند و ظهور گسترده و همه‌جانبه آن ذات مقدس و خفای هرچه غیر اوست، در پرتو نور او و پی بردن به او از خود او، به غیر او بها ندادن و غیر او را به او شناختن و ذاتش را عین شهود و مستغنی از استشهاد دانستن را تفهیم می‌کند.


 


آیت الله جوادی آملی، /درس اخلاق، اول بهمن 1382
 


| شناسه مطلب: 107419